De snel groeiende miljoenenstad Xi’an heeft plannen voor een nieuwe stadsuitbreiding op een locatie rijk aan geschiedenis, mythe en betekenis en waar vele functielagen gedurende de eeuwen op elkaar zijn gestapeld. Eén van deze lagen, het historische maar sinds lange tijd drooggevallen Kun Ming meer, is heden ten dage een voornamelijk agrarisch productielandschap. De stad wil dit meer in oude glorie herstellen als middelpunt van de nieuwe stadsuitbreiding en schreef hiervoor een stedenbouwkundige prijsvraag uit voor een deel van dit gebied, in oppervlakte vergelijkbaar met de gehele binnenstad van Amsterdam.
In ons voorstel (een samenwerking met bureau B+B en Spatia architecten) is het water de kwalitatieve drager van de verschillende bebouwde kernen, die zich ieder op een andere manier tot het water verhouden. Het bestaande productielandschap wordt waar mogelijk in de stad ingehecht. Eén van de kernen wordt in bevolkingsdichtheid behoorlijk verdicht, waardoor er meer draagvlak is voor (groot)stedelijke voorzieningen, terwijl het in de andere kernen lucht geeft voor woningbouw met lagere dichtheid, erfgoed, ecologie, productie en recreatie. Zo ontstaan drie stadsdelen: Canal City, Lake Shore en The Orchards.
De oude kustlijn van het meer bindt alles samen en wordt als een rode draad door de verschillende plandelen heengeweven als een belangrijke recreatieve en toeristische route, waarlangs kwalitatieve groene ruimtes en veel erfgoedlocaties te vinden zijn.